Son Mektup (Hikaye)

Son Mektup

Ben en son gördüğün ben değilim. Bilmediğim, tanımadığım bir ülkeye geldim sanki! Herşeye karşı, her engele karşı dimdik ayakta duran ben hayattan bezmiş durumdayım. Sanki yolun sonundayımi hayatın diğer ucunda... Yalnızlığın acısı kalbime büyük bir yük verdi. Bu sana son mektubum. Ben gidiyorum ve gittiğimde diğer yolun başında olacağım. Ve üzülme şimdi solan ben yeniden açarım belki.. sebepsiz yere ağlıyorum bazen. Zaten sensizlik yalnızlık acıtıyor kalbimi en çok.. İlk senin yanındayken çok ağlamıştım hatırlıyor musun? O gözyaşları şimdikilerinin yanında bir damla bile etmez. Seninle sanki bir rüyanın içindeydik. Bu rüya hiç bitmesin istedim. Dağıldım ben. Darıldım ben. Kırıldım ben. Seninle kayboldum ben. Ağlamaklı günlerim yok. Artık ağlamaklı yıllarım var. Bu yıllar bil ki; sensiz yıllar canım arkadaşım.. Ağlamaktan başıma ağrılar girdi. Susmaya çalışıyorum, susmaya çalışıyorum. Ama gözyaşlarım dinmek bilmiyor. Şimdi sen kim bilir nerelerdesin .. Ve şunu unutma en dürüst dostum sendin....